Leżący w północno-wschodniej Polsce region różnie był przez wieki nazywany – najpopularniejsza obecnie nazwa to Mazury, synonim całej Krainy Tysiąca Jezior. W rzeczywistości Pojezierze Mazurskie to około 3000 jezior! Wśród nich dwa największe polskie jeziora, czyli Śniardwy oraz Mamry. Znajdziemy tu około tysiąca drzew i głazów narzutowych uznanych za pomniki przyrody, ponad sto rezerwatów, parki krajobrazowe i mnóstwo lasów, które sprawiają, że region zaliczany jest do obszaru Zielonych Płuc Polski. Na Mazurach występują m.in. łosie, bobry, jelenie, sarny i wiele mniejszych gatunków. Nad jeziorami i w lasach można zobaczyć kormorany, czaple, sokoły, kaczki, perkozy, żurawie i mnóstwo innych ptaków.
Warmia i Mazury to również ciekawa historia, liczne muzea i unikalna architektura. Najbardziej charakterystyczną pozostałość po skomplikowanej historii regionu znajdziemy właśnie w jego obecnej oficjalnej nazwie, przywołującej spuściznę, na którą składają się Warmia, czyli dawne kościelne Księstwo Warmińskie przynależne do I Rzeczypospolitej, oraz Mazury, kraina geograficzno-kulturowa o nigdy nieustalonych granicach. A to tylko fragment wielowątkowej układanki, w której odnajdziemy wiele narodów i grup etnicznych oraz wyznań.
Ośrodek Kulka leży w środku lasu, nad jeziorem Łęsk. Występują tu liczne gatunki drzew i krzewów, na terenie samego ośrodka można ich zobaczyć co najmniej 16 (m.in. sosna, świerk, dąb, topola, grab). Łęsk to jezioro polodowcowe I klasy czystości wód, z piaszczystym i żwirowo-piaszczystym dnem, o powierzchni 116,54 ha, maksymalnej głębokości 39,5 m, długości 4020 m, maksymalnej szerokości 415 m. Występujące ryby: sieje, leszcze, karpie, szczupaki, liny, sumy, węgorze, miętusy, okonie, sandacze.
Na wschodnim brzegu jeziora w 1955 r. utworzono rezerwat przyrody Kulka służący ochronie roślinności stepowej i kserotermicznej, fragmentu lasu dębowo-grabowego i boru mieszanego.
W regionie znajdziemy wiele miejsc wartych odwiedzenia: